Samen werken aan inclusie
In Onze-Lieve-Vrouw-Olen hebben we een ondersteuningstraject rond een specifiek kind achter de rug. Het team heeft ontzettend hard gewerkt en hun inspanningen hebben geloond! We vertellen er graag wat meer over.
Dubbele diagnose
Als inclusieve kinderopvang vangen we op dagelijkse basis meerdere kinderen met de diagnose ASS (autismespectrumstoornis) op. Het brengt de nodige uitdagingen met zich mee, maar dankzij de inzet van onze begeleiders kunnen we gepaste zorg bieden.
Bij sommige kinderen met autisme komt een dubbele diagnose voor. Dit betekent dat bij een kind twee of meer stoornissen of aandoeningen voorkomen. Zo kan een kind bovenop een autismespectrumstoornis ook een verstandelijke beperking, ADHD, gedragsstoornis, taalontwikkelingsstoornis of leerstoornissen hebben.
In onze opvanglocatie in Onze-Lieve-Vrouw hebben we te maken met zo’n combinatie, en wat voor een! Ons kindje van 7 jaar heeft zowel ASS als ADHD. Al in de zomer van 2024 merkte het team op dat het moeilijker begon te lopen, een schoolverandering in september en grote veranderingen bij ons in oktober maakten de chaos compleet in dat kleine hoofdje. Het grootste probleem was het pijn doen van andere kindjes. De begeleidsters zaten er constant bovenop om tijdig te kunnen ingrijpen. Uiteraard was iedereen aan het eind van een shift volledig afgemat en zaten we met de handen in het haar. Een één op één aanpak werkt wel maar is uiteraard geen situatie die lang haalbaar blijft.
Hulp gevraagd!
Dus we deden wat alle teams doen als ze het even niet meer weten, we belden Jasmien. Na verschillende observatiemomenten kregen we al snel concrete tips en goede voorbeelden. Ook het contact met mama was sterk en we gingen op bezoek op school om te leren van hun aanpak.
We praatten, probeerden iets nieuw, evalueerden, praatten opnieuw, stuurden de aanpak bij… En bovenal, we trokken één lijn. We zetten volop in op verbinding, we leerden onze kleine held steeds beter lezen en zo merkten we al snel belangrijke signalen op.
Sommige eigenschappen van ASS en ADHD versterken elkaar in deze dubbele diagnose terwijl andere kenmerken juist tegengesteld zijn. Hetzelfde geldt voor de noden die deze kinderen ervaren. Waar iemand met ADHD vaak op zoek zal gaan naar nieuwigheden en impulsief gedrag vertoont, heeft een kind met ASS eerder nood aan voorspelbaarheid en routine. Een overeenkomst kan zijn dat er moeilijk contact wordt gemaakt met anderen. Zo ook in ons geval, ons kindje heeft nood aan een constante stroom aan prikkels om bezig te blijven. Ze wil graag betrokken zijn bij wat er speelt maar legt nog geen echt contact met andere kinderen. Vervolgens stapelen de vele prikkels zich op.
Prikkels, prikkels, prikkels
Overprikkeling, extreme overprikkeling zelfs, was dus een duidelijke aanleiding. In de eerste plaats keken we naar de mogelijkheden om de vele prikkels in deze grote locatie te bepreken en zoveel mogelijk rust te brengen waar mogelijk. Een duidelijke daglijn, een routine in aankomstmomenten en reeds gekende pictogrammen konden hier nog extra in helpen.
We kozen daarnaast voor een zeer consequente aanpak, we merkten op dat een lange uitleg over het hoe en waarom iets niet mag geen nut heeft, halverwege is de aandacht immers weg. Een korte ‘nee!’ werkt voor haar wel, en loopt het toch mis halen we haar uit de situatie.
Wat nog beter werkt is dat iedereen dit op dezelfde manier ging doen, zo is het duidelijk wat wel en niet mag en wat de consequenties zijn wanneer het toch gebeurt.
En nu?
We zijn enkele maanden verder nu en we merken dat de aanpak vruchten afwerpt, De begeleiding durft haar terug iets meer loslaten, ze vangen de signalen op wanneer het te druk wordt en ook zijzelf wordt er steeds beter in om in te schatten en zelfs aan te geven wanneer het ‘stormt in haar hoofd’. Niet alleen is het heel wat rustiger werken, de grootste beloning is wel dat dit kleine mensje duidelijk zelf terug beter in haar vel zit en geniet van haar momenten bij ons.
Een knap staaltje van teamwerk, al zeggen we het zelf! #wijzijnfier